1 โลกกำลังพังทลายในแต่ละวัน และในแต่ละวันมวลมนุษย์กำลังพินาศ  แต่ละวันที่ผ่านไป ราชอาณาจักรของเรากำลังเป็นรูปเป็นร่างขึ้นและประชากรของเรากำลังเติบโต  ความเดือดดาลของเราเพิ่มพูนขึ้นในแต่ละวัน  การตีสอนของเรากำลังกลายเป็นรุนแรงมากขึ้น และวจนะของเราเกรี้ยวกราดมากขึ้น  พวกเจ้ายังคงกำลังเฝ้าคอยให้เรากล่าวแก่พวกเจ้าอย่างอ่อนโยนมากขึ้น และให้กระแสเสียงของเราเบาลง แต่จงคิดอีกครั้ง!   กับคนเหล่านั้นที่เรารัก กระแสเสียงของเราอ่อนโยนและปลอบประโลมเสมอ แต่กับพวกเจ้าเราแสดงแต่ความเกรี้ยวกราดและการพิพากษาเท่านั้น ซึ่งนอกเหนือจากนั้นเราก็ยังเพิ่มการตีสอนและความเดือดดาล

2 สถานการณ์ในทุกประเทศทั่วโลกกำลังกลายเป็นตึงเครียดมากขึ้น กำลังพังทลายและตกลงสู่ความอลหม่านในแต่ละวัน โดยที่ไม่มีใครตระหนักรู้ถึงการนี้  พวกผู้นำของแต่ละประเทศต่างก็พากันหวังว่าจะได้รับพลังอำนาจในท้ายที่สุด  การตีสอนของเราที่ได้เกิดแก่พวกเขาแล้วนั้นยังไม่เข้ามาในจิตใจของพวกเขาอย่างแท้จริงเลย  พวกเขาพยายามชิงพลังอำนาจของเรา—แต่การพยายามของเขาเป็นแต่เพียงความฝันที่ไปไม่ถึง!  มีแต่เราเท่านั้นที่สมควรจะปกครองทุกสรรพสิ่ง  ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับเรา  เราจะบดขยี้ใครก็ตามที่พินิจพิเคราะห์เราให้คว่ำลงอย่างทันทีทันใด ทั้งนี้เพราะงานของเรามาได้ไกลถึงขนาดนี้แล้ว  ทุกวันได้เห็นการเปิดเผยใหม่ ทุกวันจะมีความสว่างใหม่  ทั้งหมดกำลังกลายเป็นครบบริบูรณ์มากขึ้นเรื่อยๆ  วันสุดท้ายของซาตานกำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ และเป็นที่ประจักษ์ชัดมากขึ้น

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, ถ้อยดำรัสของพระคริสต์ในปฐมกาล บทที่ 82