Verse 1

จงตื่นเถิด ทุกคน จงตื่นเถิด ทุกคน

วันของเราจะไม่ล่าช้า

เวลาคือชีวิต อยากรอด จงฉวยมันไว้

เวลานั้นอยู่ไม่ไกล

หากพวกเจ้านั้นได้สอบ แต่ว่าไม่ผ่าน

ก็พยายามได้ใหม่และเร่งเรียน

แต่เจ้าต้องรู้ว่าวันของเรา

จะไม่ล่าช้า

Chorus

จงเชื่อในเรา ผู้ช่วยให้รอด

ผู้ทรงเปี่ยมด้วยมหิทธิฤทธิ์

ระวัง เวลาไม่ย้อนกลับมา

ไร้การเยียวยา ความเสียใจ

เราจะกล่าวคำนี้ได้เช่นไร

ถ้อยคำเราไม่คู่ควร

ให้พวกเจ้าได้พิจารณา และไตร่ตรองหรือไร

Verse 2

จงจำไว้ เราผลักดันเจ้า ด้วยถ้อยคำที่ดีๆ

จุดจบได้ปรากฎต่อสายตา หายนะนั้นใกล้เข้ามา

ชีวิตพวกเจ้านั้นสำคัญ หรืออาหารเสื้อผ้าอาภรณ์

ถึงเวลาที่พวกเจ้าจะต้องคิดไตร่ตรองเรื่องนี้

Chorus

จงเชื่อในเรา ผู้ช่วยให้รอด

ผู้ทรงเปี่ยมด้วยมหิทธิฤทธิ์

ระวัง เวลาไม่ย้อนกลับมา

ไร้การเยียวยา ความเสียใจ

เราจะกล่าวคำนี้ได้เช่นไร

ถ้อยคำเราไม่คู่ควร

ให้พวกเจ้าได้พิจารณา และไตร่ตรองหรือไร

Bridge

ช่างน่าเวทนาโหดร้ายเหลือทน คือวิถีของคนทั้งหลาย

เบือนหน้าหนีจากถ้อยคำเรา

เราพูดกับเจ้าสูญเปล่าหรือไร

เหตุใดพวกเจ้ายังไม่ระวัง

ไม่เคยคิดมาก่อนหรือไร

คิดว่าเราพูดเรื่องพวกนี้เพื่อใคร

Chorus

จงเชื่อในเรา ผู้ช่วยให้รอด

ผู้ทรงเปี่ยมด้วยมหิทธิฤทธิ์

ระวัง เวลาไม่ย้อนกลับมา

ไร้การเยียวยา ความเสียใจ

เราจะกล่าวคำนี้ได้เช่นไร

ถ้อยคำเราไม่คู่ควร

ให้พวกเจ้าได้พิจารณา

และไตร่ตรองหรือไร และไตร่ตรองหรือไร

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, ถ้อยดำรัสของพระคริสต์ในปฐมกาล บทที่ 30