Intro

เจ้าอาจพูดว่าได้รับการพิชิต

แต่เจ้าเชื่อฟังไปจนสิ้นลมได้หรือไร

เจ้าต้องสามารถติดตามไปจนถึงที่สุด

ไม่ว่าเจ้าจะมีความหวังเช่นไร

Verse 1

เจ้านั้นต้องเป็นเหมือนดั่งเช่นโยบ

ยามยากจนเข็ญใจและเจ็บปวดในเนื้อหนัง

เขาไม่เคยละทิ้งซึ่งพระนามของพระยาเวห์

เจ้าต้องเป็นเหมือนดังเปโตร

ที่รักพระเจ้าจนหมดลมหายใจ

แม้แต่ยามถูกตรึงบนไม้กางเขนจนสิ้นใจ

Chorus

เจ้าจะต้องไม่สูญเสียความเชื่อ

ไม่ว่าสิ่งแวดล้อมนั้นเป็นเช่นไร

เจอสภาพการณ์รายล้อมเช่นไร

จงเป็นดั่งโยบที่เชื่อฟังถึงวันตาย

จงเป็นดั่งเปโตรที่รักพระเจ้าจนสุดหัวใจ

Verse 2

เปโตรไม่คิดถึงอนาคตของเขาเอง

ว่ามันจะนำพาสิ่งใดมาให้

เขาไม่มีความคิดที่ฟุ้งเฟ้อหรือความหวังเลิศลอย

พยายามเพียงเพื่อจะรักพระเจ้าที่เขารับใช้มา

เชื่อฟังการจัดการเตรียมการทั้งปวงของพระองค์

Chorus

เจ้าจะต้องไม่สูญเสียความเชื่อ

ไม่ว่าสิ่งแวดล้อมนั้นเป็นเช่นไร

เจอสภาพการณ์รายล้อมเช่นไร

จงเป็นดั่งโยบที่เชื่อฟังถึงวันตาย

จงเป็นดั่งเปโตรที่รักพระเจ้าจนสุดหัวใจ

Verse 3

นี่คือมาตรฐานที่เจ้านั้นต้องบรรลุ

ก่อนจะถือว่าได้กล่าวคำพยาน

ก่อนที่เจ้าจะกลับกลายเป็นคน

ที่ได้รับความเพียบพร้อมหลังได้รับการพิชิต

Chorus

เจ้าจะต้องไม่สูญเสียความเชื่อ

ไม่ว่าสิ่งแวดล้อมนั้นเป็นเช่นไร

เจอสภาพการณ์รายล้อมเช่นไร

จงเป็นดั่งโยบที่เชื่อฟังถึงวันตาย

จงเป็นดั่งเปโตรที่รักพระเจ้าจนสุดหัวใจ

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, ความจริงภายในเกี่ยวกับพระราชกิจแห่งการพิชิตชัย (2)