1

เมื่อได้ยินว่าพระเจ้าจะทรงหวนคืนสู่ศิโยน ฉันไม่รู้ว่าจะรู้สึกอย่างไร

ฉันได้เชื่อในพระองค์มาเป็นเวลาหลายปี แต่ไม่เคยได้ทำหน้าที่ของฉันดีเลย ฉันรู้สึกถึงความเสียใจอันดิ่งลึกมาก

ฉันได้ชื่นชมความรักของพระเจ้ามากมายยิ่งนัก แต่ไม่เคยได้มอบสิ่งใดแด่พระองค์เป็นการตอบแทนเลย

พระองค์ได้ทรงมอบโอกาสเหมาะมากมายยิ่งนักในการที่จะปฏิบัติ กระนั้นฉันก็ได้เข้าหาโอกาสเหมาะทั้งหมดเหล่านั้นในลักษณะที่หละหลวม

แทนที่จะเป็นเช่นนั้นกลับแสวงหาสถานะ ชื่อเสียง และโชคลาภอย่างมุ่งมั่น และทำแผนสำหรับอนาคต

เมื่อเต็มไปด้วยความอยากอันฟุ้งเฟ้อ ฉันจึงไม่รู้จักความอับอายเลยอย่างแท้จริง และได้เสียเวลาที่ดีไปเปล่าๆ มากเหลือเกิน

บัดนี้ที่พระเจ้ากำลังจะทรงทิ้งพวกเรา ฉันเต็มไปด้วยความสำนึกผิด

2

ทั้งๆ ที่ได้อ่านพระวจนะของพระเจ้ามากมายแล้ว ฉันได้พึงพอใจกับเพียงแค่การเข้าใจคำสอน

เมื่อทบทวนการกระทำของฉันเอง ฉันสามารถเห็นได้ว่า ฉันไม่ได้ครองความเป็นจริงของความจริงแต่อย่างใดเลย

ฉันมองดูที่ธรรมชาติและแก่นแท้ของฉันเอง และเห็นว่าฉันไม่รักความจริง

ฉันจะสามารถฟื้นคืนสิ่งซึ่งจากไปแล้วในเวลาใดๆ ก็ตามได้อย่างไร?  ฉันกลัวว่าพระเจ้าได้ทรงทอดทิ้งฉันแล้ว

ฉันเต็มไปด้วยความสำนึกผิดยิ่งนัก  เหตุใดเล่าฉันจึงไม่ได้ยอมรับการพิพากษาและการตีสอนของพระเจ้าเมื่อฉันอ่านพระวจนะของพระองค์?

ฉันไม่รู้ว่าการกลับใจใหม่ของฉันได้มาถึงสายเกินไปหรือไม่ ฉันเต็มไปด้วยความสำนึกผิด

ฉันไม่รู้ว่าพระเจ้าจะทรงมอบโอกาสแก่ฉันอีกครั้งหรือไม่ ฉันเต็มไปด้วยความสำนึกผิด