191 พระวจนะของพระเจ้าปลุกหัวใจของฉันให้ตื่นขึ้น
1 ฉันเชื่อในพระเจ้าเป็นเวลาหลายปี และถึงแม้ว่าบ่อยครั้งที่ฉันเข้าร่วมการชุมนุมและอ่านพระวจนะของพระองค์ แต่ฉันก็ไม่เคยได้ยอมรับการพิพากษาของพระวจนะเหล่านั้นในการที่จะชำแหละและตรวจสอบตัวฉันเอง ฉันเพียงแค่ยอมรับรู้ความเสื่อมทรามของฉัน โดยไม่รู้จักธรรมชาติหรือแก่นแท้ของตัวฉันเอง โดยที่เข้าใจคำสอนเล็กน้อย ฉันอวดตัวและคิดว่านั่นคือความเป็นจริง ฉันทำงานและประกาศโดยไม่เคยได้รับประสบการณ์กับพระวจนะของพระเจ้าหรือนำพระวจนะเหล่านั้นไปสู่การปฏิบัติเลย ฉันรู้จักเพียงแค่วิธีที่จะแสวงหาความมีหน้ามีตาและสถานะเท่านั้น เหมือนกันไม่มีผิดกับเปาโล ฉันชื่นชมการได้รับการชื่นชมบูชาและสักการะบูชา และลึกลงไปแล้วฉันรู้สึกไร้ความเกรงกลัว ฉันดึงดันที่จะไปตามหนทางของฉันเอง แต่ฉันก็พอใจในตัวเองและไม่สามารถตั้งสติได้
2 โดยการได้รับประสบการณ์กับความล้มเหลวและความพลั้งพลาดเท่านั้น ฉันจึงได้เห็นความจริงเกี่ยวกับความเสื่อมทรามของฉันเองอย่างชัดเจน เมื่อเผชิญหน้ากับการพิพากษาและการตีสอนของพระวจนะของพระเจ้า ฉันโต้เถียงและใช้เหตุผลตัดสินเสมอ ฉันรู้ดีว่าความจริงเป็นประโยชน์ต่อชีวิตของผู้คน แต่ฉันไม่สามารถทั้งยอมรับและนบนอบต่อความจริงได้ ฉันปฏิบัติหน้าที่ของฉันโดยไม่ยึดติดกับหลักธรรมอันใดเกี่ยวกับความจริง และกระทำการบนความอยากของฉันเองแต่เพียงอย่างเดียว เมื่อใดก็ตามที่ฉันเผชิญความพลั้งพลาดเล็กน้อย ฉันจะกลายเป็นคิดลบและอ่อนแอ และทำการกำหนดพิจารณาเกี่ยวกับตัวฉันเอง ตอนนี้ฉันเห็นว่าฉันเคยด้อยและน่าเวทนาเพียงใด กล่าวคือ ฉันไม่ได้ครองความเป็นจริงของความจริงเลย ทั้งๆ ที่ไม่มีการรู้จักตนเอง ฉันอวดตัว และนี่ช่างน่าละอายใจยิ่งนัก เมื่อเผชิญหน้ากับข้อเท็จจริงทั้งหลาย ฉันรู้สึกละอายใจจนถึงจุดที่ว่า ฉันลดศีรษะอันหยิ่งผยองของฉันลงต่ำ
3 เมื่อได้รับประสบการณ์กับการพิพากษา บททดสอบ และการเปิดโปงของพระเจ้าแล้ว ตอนนี้ฉันจึงรู้จักตัวฉันเอง อุปนิสัยของฉันโอหังและทะนงยิ่งนัก และฉันไม่เคารพหรือนบนอบต่อพระเจ้าแต่อย่างใดเลย แทนที่จะเป็นเช่นนั้น ฉันกลับเป็นหน้าซื่อใจคดซึ่งเล่นไม่ซื่อกับพระเจ้าและต้านทานพระเจ้า ฉันช่างเต็มไปด้วยความเกลียดชังเสียจริง! ไม่สำคัญว่าฉันอาจจะสาละวนเร่งร้อนและทำงานมากเพียงใด หากอุปนิสัยของฉันยังไม่ได้เปลี่ยนแปลง เช่นนั้นแล้ว ฉันก็ยังคงเป็นของซาตาน การที่ไม่ได้รับความจริงหรือชีวิตหลังจากตลอดหลายปีมานี้แห่งความเชื่อ เป็นการดูหมิ่นมาก ในที่สุดแล้วฉันได้มาเข้าใจว่า หากฉันไม่แสวงหาความจริง เช่นนั้นแล้ว ฉันก็แค่เสียเวลาไปเท่านั้นเอง เป็นเพียงเพราะการพิพากษาและการตีสอนของพระเจ้าเท่านั้น ฉันจึงมีความสามารถที่จะกลับใจได้อย่างแท้จริง ฉันปรารถนาให้พระองค์ทรงพิพากษา ตีสอน ทดสอบ และถลุงฉันมากยิ่งขึ้นไปอีก เพื่อที่ฉันอาจได้รับการชำระให้สะอาดจากอุปนิสัยเยี่ยงซาตานของฉัน และดำรงชีวิตตามสภาพเสมือนมนุษย์เพื่อถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า