2 เพลงเฉลิมราชอาณาจักร
(II) พระเจ้าเสด็จมาแล้ว-พระเจ้าทรงเป็นองค์กษัตริย์

1

ณ ช่วงเวลาอันสวยงามนี้ ณ เวลาอันสุขสันต์เบิกบานนี้

คำสรรเสริญกังวานขึ้นทุกแห่งหน ในฟ้าสวรรค์เบื้องบนและแผ่นดินโลกเบื้องล่าง  ใครเล่าจะไม่รู้สึกตื่นเต้นไปกับการนี้?

หัวใจของใครกันที่จะไม่สว่างไสว?  ใครเล่าจะไม่พิลาปร่ำไห้ไปกับฉากนี้?

ผืนนภาหาใช่ท้องฟ้าเดิม บัดนี้มันเป็นห้วงเวหาแห่งราชอาณาจักร

แผ่นดินโลกหาใช่พิภพพสุธาที่เคยเป็น บัดนี้มันคือผืนแผ่นดินอันศักดิ์สิทธิ์

หลังพิรุณรุนแรงเคลื่อนผ่านไป พิภพเดิมอันโสมมก็ถูกทำให้ใหม่อย่างถ้วนทั่วบริบูรณ์

2

ภูผาทั้งหลายกำลังเปลี่ยนแปลง…ธารน้ำทั้งหลายก็กำลังเปลี่ยนไป…

ผู้คนกำลังเปลี่ยนแปลงเช่นกัน…ทุกสรรพสิ่งกำลังเปลี่ยนไป…

อ้า พวกเจ้าภูผาเงียบงันทั้งหลาย!  จงลุกขึ้นและเริงระบำเพื่อเรา!

อ้า พวกเจ้าธารน้ำสงบนิ่งทั้งหลาย!  จงไหลต่อไปอย่างอิสระ!

พวกเจ้าเหล่ามนุษย์ที่กำลังฝันถึงความฝันทั้งหลาย!  จงปลุกใจตัวพวกเจ้าเองแล้วออกไล่ล่า!

เรามาถึงแล้ว…เราคือพระราชา…

มวลมนุษยชาติจะเห็นหน้าเราด้วยตาของพวกเขาเอง จะได้ยินเสียงเราด้วยหูของพวกเขาเอง

จะใช้ชีวิตแห่งอาณาจักรเพื่อพวกเขาเอง…

ช่างหวานเสียจริง…ช่างไพเราะยิ่งนัก…

ลืมไม่ลง…เป็นไปไม่ได้ที่จะลืม…

3

ในการเผาผลาญของความพิโรธแห่งเรา พญานาคใหญ่สีแดงดิ้นทุรน

ในการพิพากษาอันเปี่ยมบารมีของเรา เหล่ามารเผยแสดงรูปทรงแท้จริงของพวกมัน

ด้วยถ้อยคำอันขรึมเข้มของเรา ผู้คนล้วนรู้สึกละอายล้ำลึก และไม่มีที่ใดให้ซ่อนเร้นกำบังตน

พวกเขาหวนรำพึงถึงอดีต ว่าพวกเขาได้เยาะเย้ยและหัวเราะเยาะเราไว้อย่างไร

ไม่เคยมีแม้สักครั้งที่พวกเขาไม่ได้โอ้อวดตัวเอง ไม่เคยมีแม้สักครั้งที่พวกเขาไม่ได้ท้าทายเรา

วันนี้ ใครเล่าที่ไม่ร่ำไห้?  ใครเล่าที่ไม่รู้สึกสำนึกผิด?

ทั่วทั้งสากลพิภพเต็มไปด้วยการร่ำไห้…

เต็มไปด้วยเสียงแห่งความยินดี…เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ…

ความชื่นบานอันหาใดเปรียบปาน…ความชื่นบานอันปราศจากอันใดเทียมทัน…

4

พิรุณหอบเล็กตกเปาะแปะ…เกล็ดหิมะหนาหนักเผยิบผยาบ…

ภายในผู้คน ความโศกเศร้า และความชื่นบานผสมปนเป…บ้างก็หัวเราะ…

บ้างก็ซบสะอื้น…และบ้างก็รื่นเริง…

ราวกับว่าทุกคนได้ลืมไปแล้ว…ว่านี่คือฤดูใบไม้ผลิอันอุดมไปด้วยพิรุณและหมู่เมฆา

ฤดูร้อนหนึ่งแห่งมวลบุปผาที่กำลังระดมผลิดอกบานสะพรั่ง และฤดูใบไม้ร่วงแห่งการเก็บเกี่ยวอันมั่งคั่ง

หรือฤดูหนาวซึ่งเย็นยะเยือกดั่งน้ำค้างแข็งและน้ำแข็ง ช่างไม่มีใครรู้เลย…

ในท้องนภาหมู่เมฆากำลังลอยละล่องไป บนพสุธามหาสมุทรทั้งหลายป่วนปั่น

บรรดาบุตรต่างโบกมือ…ผู้คนขยับเขยื้อนเท้าในการเริงระบำ…

บรรดาทูตสวรรค์กำลังทำงาน…บรรดาทูตสวรรค์กำลังเลี้ยงดู…

ผู้คนบนแผ่นดินโลกทุกคนล้วนเร่งร้อนลุกลน และทุกสรรพสิ่งบนแผ่นดินโลกล้วนทบเท่าทวีคูณ

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, พระวจนะของพระเจ้าถึงทั้งจักรวาล เพลงเฉลิมราชอาณาจักร

ก่อนหน้า: 1 เพลงเฉลิมราชอาณาจักร
(I) ราชอาณาจักรเคลื่อนลงสถิตบนพิภพ

ถัดไป: 3 เพลงเฉลิมราชอาณาจักร
(III) จงชื่นบานเถิด ประชากรทั้งผอง!

ปี 2022 โรคระบาดร้ายแรงมากขึ้นเรื่อยๆ และภัยพิบัติต่างๆ เช่น แผ่นดินไหว การกันดารอาหาร และสงครามยังคงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องเช่นกัน พระเจ้าทรงมีพระประสงค์อะไรเบื้องหลังภัยพิบัติเหล่านี้? เข้าร่วมการเทศนาออนไลน์แล้วจะบอกคำตอบให้แก่คุณ

เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง

การตั้งค่า

  • ข้อความ
  • ธีม

สีเข้ม

ธีม

แบบอักษร

ขนาดตัวอักษร

ระยะห่างบรรทัด

ระยะห่างบรรทัด

ความกว้างของหน้า

เนื้อหา

ค้นหา

  • ค้นหาข้อความนี้
  • ค้นหาในหนังสือนี้

ติดต่อเราผ่าน Messenger