เราคือปฐมและเราคืออวสาน  เราคือพระเจ้าเที่ยงแท้หนึ่งเดียวที่คืนพระชนม์และครบบริบูรณ์  เรากล่าววจนะของเราต่อหน้าพวกเจ้า และพวกเจ้าต้องเชื่อในสิ่งที่เรากล่าวอย่างมั่นคง  ฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกอาจล่วงไป แต่สิ่งที่เรากล่าวจะไม่มีวันล่วงไปแม้สักขีดหรือสักตัวอักษรเดียว  จงจำการนี้ไว้!  จงจำเอาไว้!  ทันทีที่เราได้เปล่งวจนะออกไป ไม่มีสักคำเดียวที่เคยถูกถอนคืน และแต่ละคำย่อมจะลุล่วง  บัดนี้ถึงเวลาแล้วและพวกเจ้าต้องเข้าสู่ความเป็นจริงโดยเร็ว  ไม่มีเวลามากนัก  เราจะนำบุตรทั้งหลายของเราเข้าสู่ราชอาณาจักรอันรุ่งโรจน์ และสิ่งที่พวกเจ้าได้เพียรพยายามและถวิลหาจะกลายเป็นจริง  บุตรทั้งหลายของเรา!  จงลุกขึ้นเร็วและติดตามเรา!  ไม่มีเวลาพอให้พวกเจ้ามัวขบคิดอยู่  เวลาที่สูญไปจะไม่มีวันหวนคืนมาอีก หลังจากความมืดย่อมมีความสว่าง และความปลาบปลื้มยินดีก็อยู่ ณ ที่นี้ต่อหน้าต่อตาพวกเจ้าแล้ว  พวกเจ้าเข้าใจหรือไม่?  จงเปิดตาของพวกเจ้าเถิด!  จงตื่นขึ้นเร็ว!  บัดนี้ขณะที่กำลังสัมพันธ์สนิทกันในหมู่พวกเจ้าเอง พวกเจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้คุยเล่นไปเรื่อยหรือกล่าวสิ่งใดที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อการก่อสร้างคริสตจักร  สิ่งสำคัญคือการจัดหาให้กับพี่น้องชายหญิงของเจ้าด้วยประสบการณ์ที่สัมพันธ์กับชีวิตจริงของเจ้าหรือด้วยเรื่องราวของการที่เจ้าได้รับความกระจ่างเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าและได้รู้จักตัวเจ้าเอง  ผู้ใดก็ตามที่สามารถจัดหาสิ่งเหล่านี้ได้ย่อมจะมีวุฒิภาวะ!  ทุกวันนี้พวกเจ้าบางคนยังคงไม่กลัว และไม่ว่าเราจะกล่าวสิ่งใดหรือกังวลมากเพียงใด เจ้าก็ยังคงไร้ความยำเกรง ตัวตนเก่าของเจ้าไม่ยอมให้แตะต้องตัวมันแม้แต่น้อย  เมื่อเป็นดังนั้นก็จงเอาแต่ดำเนินชีวิตเช่นนั้นต่อไป!  จงรอดูเถิดว่าผู้ใดที่จะล่มจม!  เจ้าคิดอยู่ตลอดเวลาว่าจะคว้าโลกเอาไว้ ถวิลหาความมั่งคั่ง และรู้สึกถึงความผูกพันอันแนบแน่นกับบุตรชาย บุตรสาว และสามีของเจ้า  ถ้าเช่นนั้น เจ้าก็ทำได้เพียงรู้สึกผูกพันต่อไปเท่านั้น!  ไม่ใช่ว่าเราไม่ได้กล่าววจนะแก่พวกเจ้า แล้วพวกเจ้าจึงได้แต่ดำเนินการไปตามที่พวกเจ้าอยากจะทำเยี่ยงไรก็ได้!  ในอนาคตอันใกล้นี้ พวกเจ้าจะเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่าง แต่เมื่อถึงเวลานั้นก็ย่อมจะสายเกินไปเสียแล้ว  สิ่งเดียวที่คอยท่าพวกเจ้าอยู่คือการพิพากษา!