เมื่อราชอาณาจักรเคลื่อนลงสถิตบนแผ่นดินโลกโดยทั้งหมดทั้งมวล ผู้คนทั้งหมดจะฟื้นคืนสภาพเสมือนดั้งเดิมของพวกเขา  เราชื่นชมจากบนยอดบัลลังก์ของเรา และเราดำรงชีวิตท่ามกลางมวลดารา  บรรดาทูตสวรรค์ถวายบทเพลงใหม่ๆ และการเต้นรำใหม่ๆ ให้เรา  ความบอบบางของพวกเขาเองไม่ทำให้น้ำตาไหลรินอาบใบหน้าของพวกเขาอีกต่อไป  เราไม่ได้ยินเสียงของบรรดาทูตสวรรค์ร่ำไห้ต่อหน้าเราอีกต่อไป และไม่มีผู้ใดบ่นเรื่องความยากลำบากกับเราอีกต่อไป  นี่แสดงว่าวันที่พระเจ้าทรงรับพระสิริอันครบบริบูรณ์คือวันที่มนุษย์ชื่นชมการหยุดพักของเขา ผู้คนไม่สาละวนเร่งร้อนอันเนื่องมาจากการรบกวนของซาตานอีกต่อไป โลกหยุดก้าวไปข้างหน้า และผู้คนดำรงชีวิตโดยการนิ่งเฉย—ด้วยเหตุที่มวลดาราเหลือคณานับในท้องนภาถูกสร้างขึ้นใหม่ และดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ มวลดารา และอื่นๆ และภูเขาและแม่น้ำทั้งหมดในสวรรค์และบนแผ่นดินโลก ล้วนถูกทำให้เปลี่ยนแปลง  และเพราะมนุษย์ได้เปลี่ยนแปลงไปและพระเจ้าได้ทรงเปลี่ยนแปลงไป ดังนั้นทุกสรรพสิ่งก็จะเปลี่ยนแปลงไปด้วยเช่นกัน  นี่คือจุดหมายสูงสุดของแผนการบริหารจัดการของพระเจ้า และนี่คือสิ่งที่จะถูกทำให้สัมฤทธิ์ผลในที่สุด

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, การตีความความล้ำลึกต่างๆ แห่ง “พระวจนะของพระเจ้าถึงทั้งจักรวาล” บทที่ 20