Verse 1

ในบรรดาความประพฤติเลวที่กระทำ

โดยผู้คนที่อาศัยในเมืองโสโดม

การที่พวกเขาทำร้ายผู้รับใช้พระเจ้า

เป็นเพียงส่วนเล็กน้อยที่คนได้เห็น

เพียงเผยธรรมชาติที่ชั่วร้ายของชาวเมือง

ไม่มากไปกว่าหนึ่งหยดน้ำในทะเล

ดังนั้น พระเจ้าทรงเลือกทำลาย

พวกเขาด้วยเปลวเพลิง

ทรงทำลายล้างพวกเขาด้วยพระเพลิง

Chorus

การทำลายล้างเมืองโสโดม

ฉุดรั้งความทะเยอทะยานของซาตาน

ที่จะทำให้มนุษย์เสื่อมทราม

อันเป็นผลให้ต่อต้านพระเจ้า

เป็นเครื่องหมายอัปยศเมื่อมนุษย์หลบเลี่ยงพระเจ้า

ละทิ้งตนเองไปสู่ความเลว

นี่คือวิวรณ์อันแท้จริงของพระอุปนิสัยอันชอบธรรม

Verse 2

พระเจ้ามิได้ทรงใช้น้ำท่วมหรือเฮอร์ริเคน

แผ่นดินไหวหรือสึนามิ

ทรงเลือกเปลวเพลิงเพื่อทำลายล้างเมืองนั้น

ให้ราบเป็นหน้ากลอง

มันจะอันตรธานสิ้นสูญจากการมีอยู่จริง

ไม่ใช่เพียงรูปร่างหรือโครงสร้างของเมือง

แต่ดวงจิตของทุกคนในเมืองนั้นเช่นกัน

ทุก ๆ สิ่งจะถูกกำจัดหมดสิ้นไป

ทุกอย่างภายในเมืองจะไม่มีอีกต่อไป

Pre-chorus

ทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับโสโดม

ทุกสิ่งจะต้องถูกทำลาย

ไม่มีชีวิตหน้าของชาวเมือง

ไม่มีการกลับคืนเป็นมนุษย์อีก

พวกเขาจะถูกตัดพ้นจากมนุษยชาติ

ที่พระองค์ทรงสร้าง

ชั่วกัลปาวสาน

Chorus

การทำลายล้างเมืองโสโดม

ฉุดรั้งความทะเยอทะยานของซาตาน

ที่จะทำให้มนุษย์เสื่อมทราม

อันเป็นผลให้ต่อต้านพระเจ้า

เป็นเครื่องหมายอัปยศเมื่อมนุษย์หลบเลี่ยงพระเจ้า

ละทิ้งตนเองไปสู่ความเลว

นี่คือวิวรณ์อันแท้จริงของพระอุปนิสัยอันชอบธรรม

Bridge

การใช้เพลิงทำลายนั้นเป็นเครื่องแสดงนัย

ของปลายทางแห่งบาปในที่แห่งนี้

บาปถูกกั้น ไม่แพร่ไป

จบสิ้นการมีอยู่

ความชั่วของซาตานสูญสิ้นดินบำรุง

รวมถึงสุสานที่มันพำนักใช้ชีวิต

ในสงครามระหว่างพระเจ้ากับซาตาน

การใช้เพลิงของพระเจ้าคือตราแสดงความมีชัย

เป็นเครื่องหมายที่ซาตานถูกตีตรา

Chorus

การทำลายล้างเมืองโสโดม

ฉุดรั้งความทะเยอทะยานของซาตาน

ที่จะทำให้มนุษย์เสื่อมทราม

อันเป็นผลให้ต่อต้านพระเจ้า

เป็นเครื่องหมายอัปยศเมื่อมนุษย์หลบเลี่ยงพระเจ้า

ละทิ้งตนเองไปสู่ความเลว

นี่คือวิวรณ์อันแท้จริงของพระอุปนิสัยอันชอบธรรม

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 2 ว่าด้วยการรู้จักพระเจ้า, พระเจ้าพระองค์เอง พระผู้ทรงเอกลักษณ์ 2