Verse 1

มีบางคนเห็นใจสภาพอันเลวร้ายของพระคริสต์

เนื่องจากมีวรรคหนึ่งในพระคัมภีร์ที่เขียนว่า

"สุนัขจิ้งจอกมีโพรง และนกก็ยังมีรัง

แต่บุตรมนุษย์ไม่มีที่ที่จะวางศีรษะ"

Verse 2

เมื่อได้ยินเช่นนี้คนเก็บไปคิดและเชื่อว่า

นี่คือทุกข์ใหญ่หลวงที่สุดของพระเจ้าพระคริสต์

แต่เมื่อมองข้อเท็จจริง พระเจ้าทรงไม่เชื่อ

ว่าความลำบากเหล่านี้เป็นความทุกข์ที่ทรงทน

Pre-chorus 1

พระองค์ทรงไม่เคยประท้วงความอยุติธรรม

เนื่องจากความทุกข์ทรมานของเนื้อหนัง

ทรงไม่เคยทำให้คนต้องชดใช้

หรือตอบแทนพระองค์ อย่างไรก็ตาม

Chorus

เมื่อพระเจ้าทรงเห็นความชั่วร้ายของคน

และชีวิตที่เสื่อมทรามของพวกเขา

เมื่อทรงเห็นว่าคนไม่อาจพ้นเงื้อมมือซาตาน

อยู่ในบาปและไม่รู้ว่าความจริงนั้นคืออะไร

ทรงเกลียดชังมนุษย์มากขึ้นทุกวัน

ทรงมิอาจทนบาปของผู้คน

แต่พระองค์ยังต้องทนฝ่าสิ่งต่างๆ ทั้งหมดนี้

นี่คือทุกข์ใหญ่หลวงของพระเจ้า

Verse 3

พระเจ้าทรงไม่อาจแสดงความ

ในใจท่ามกลางผู้ติดตาม

พวกนั้นไม่อาจเข้าใจความเจ็บปวดของพระองค์

ไม่มีใครพยายามทำความเข้าใจ

หรือว่าพูดปลอบพระทัย

ที่ทนทุกข์วันแล้ววันเล่า ปีแล้วปีเล่า

Verse 4

พระเจ้าประทานโดยไม่ต้องการ

สิ่งใดตอบแทนพระองค์

แต่แก่นแท้พระองค์ไม่ทนยอมรับบาปคน

ทรงเกลียดชังความชั่วร้าย

และความเสื่อมทรามของมนุษย์

จึงทรงทนฝ่าความทุกข์ที่ไม่จบลง

Pre-chorus 2

พวกเจ้าคนใดเคยเห็นสิ่งนี้หรือไม่

คงไม่มีพวกเจ้าคนใดมองเห็น

เพราะไม่มีพวกเจ้าคนใดสามารถ

เข้าใจพระเจ้าอย่างแท้จริง

Chorus

เมื่อพระเจ้าทรงเห็นความชั่วร้ายของคน

และชีวิตที่เสื่อมทรามของพวกเขา

เมื่อทรงเห็นว่าคนไม่อาจพ้นเงื้อมมือซาตาน

อยู่ในบาปและไม่รู้ว่าความจริงนั้นคืออะไร

ทรงเกลียดชังมนุษย์มากขึ้นทุกวัน

ทรงมิอาจทนบาปของผู้คน

แต่พระองค์ยังต้องทนฝ่าสิ่งต่างๆ ทั้งหมดนี้

นี่คือทุกข์ใหญ่หลวงของพระเจ้า

เมื่อพระเจ้าทรงเห็นความชั่วร้ายของคน

และชีวิตที่เสื่อมทรามของพวกเขา

เมื่อทรงเห็นว่าคนไม่อาจพ้นเงื้อมมือซาตาน

อยู่ในบาปและไม่รู้ว่าความจริงนั้นคืออะไร

ทรงเกลียดชังมนุษย์มากขึ้นทุกวัน

ทรงมิอาจทนบาปของผู้คน

แต่พระองค์ยังต้องทนฝ่าสิ่งต่างๆ ทั้งหมดนี้

นี่คือทุกข์ใหญ่หลวงของพระเจ้า

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 2 ว่าด้วยการรู้จักพระเจ้า, พระราชกิจของพระเจ้า พระอุปนิสัยของพระเจ้า และพระเจ้าพระองค์เอง 3