Verse 1

มีเพียงประสบการณ์ในชีวิตจริงกับวจนะของพระเจ้า

ที่จัดหาชีวิตและความจริงให้กับมนุษย์

ที่ทำให้มนุษย์สามารถมาเข้าใจว่าสิ่งใดคือ

ความเป็นปกติของสภาวะความเป็นมนุษย์

Chorus 1

เพียงในประสบการณ์นี้ที่มนุษย์

มารู้จักชีวิตเปี่ยมความหมาย

รู้ว่าอะไรคือสิ่งมีชีวิตทรงสร้าง

การเชื่อฟังพระเจ้าที่แท้จริง

และวิธีที่เขาควรใส่ใจพระเจ้า

วิธีทำหน้าที่ของสิ่งมีชีวิตที่ทรงสร้าง

และครองสภาพเสมือนกับมนุษย์แท้จริง

Verse 2

มีเพียงประสบการณ์ในชีวิตจริงกับวจนะของพระเจ้า

ที่ทำให้มนุษย์เข้าใจความเชื่อแท้ และการนมัสการ

เพียงประสบการณ์นี้ที่ทำให้มนุษย์รู้ใครคือผู้ปกครอง

ฟ้าสวรรค์ แผ่นดินโลก และทุกสรรพสิ่ง

Chorus 2

ทำให้มนุษย์สามารถเข้าใจวิถีทางทั้งมวล

ที่องค์เจ้านายแห่งสรรพสิ่งทรงใช้ปกครอง

นำทางและจัดเตรียมสำหรับสิ่งทรงสร้าง

ทำให้มนุษย์เข้าใจวิธีที่พระองค์ทรงดำรง

วิธีที่ทรงกลายเป็นที่ประจักษ์

และการทรงพระราชกิจ

Verse 3

โดยปราศจากประสบการณ์ที่แท้จริงในพระวจนะ

มนุษย์จึงไม่มีความรู้เรื่องวจนะและความจริง

มนุษย์เช่นนั้นคือศพที่มีชีวิต

เป็นกระดองโดยสมบูรณ์

ไม่มีความรู้เกี่ยวกับพระผู้สร้าง

Chorus 3

ในสายพระเนตรของพระเจ้า

มนุษย์เช่นนั้นไม่เคยเชื่อในพระองค์

มนุษย์เช่นนั้นไม่เคยติดตามพระองค์

พระเจ้าไม่นับว่าเขาเป็นผู้เชื่อหรือผู้ติดตาม

ไม่ต้องพูดถึงการเป็นสิ่งมีชีวิตทรงสร้างแท้จริง

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 2 ว่าด้วยการรู้จักพระเจ้า, คำนำ