1 มนุษย์ไม่เคยได้เห็นการกระทำการของเราแม้สักครั้ง อีกทั้งพวกเขาไม่เคยได้ยินดำรัสของเราแม้สักคำ  แม้ว่าพวกเขาได้เห็นการกระทำการของเราแล้ว พวกเขาจะได้ค้นพบอะไรเล่า? และหากพวกเขาได้ยินเราพูดแล้ว พวกเขาจะได้จับใจความอะไรเล่า?  ทั่วทั้งแผ่นดินโลก ทุกคนดำรงอยู่ในความปรานีและความรักมั่นคงของเรา แต่มนุษย์ทุกคนก็ตกอยู่ภายใต้การพิพากษาของเรา และเช่นเดียวกัน ก็อยู่ภายใต้การทดสอบของเราด้วย  เราได้เปี่ยมปรานีและความรักต่อผู้คน แม้ตอนที่พวกเขาได้ถูกทำให้เสื่อมทรามถึงระดับหนึ่ง เราก็ได้ให้การตีสอนแก่พวกเขา แม้ตอนที่พวกเขาทั้งหมดได้นบนอบเบื้องหน้าบัลลังก์ของเรา  อย่างไรก็ตาม มีมนุษย์คนใดบ้างหรือไม่ที่ไม่ได้อยู่ท่ามกลางความทุกข์และกระบวนการถลุงที่เราได้ส่งไป?

2 ผู้คนมากมายยิ่งนักกำลังคลำผ่านความมืดหาความสว่าง และหลายคนยิ่งนักกำลังดิ้นรนต่อสู้อย่างขมขื่นผ่านการทดสอบของพวกเขา  โยบมีความเชื่อ แต่เขาไม่ได้กำลังแสวงหาทางออกให้กับตัวเองหรอกหรือ?  แม้ว่าคนของเราสามารถตั้งมั่นได้เมื่อเผชิญหน้าการทดสอบ แต่มีใครบ้างไหมที่ลึกลงไปแล้วก็มีความเชื่อเช่นกัน โดยไม่เอ่ยคำพูดออกมาดังๆ?  ตรงกันข้าม ไม่ใช่ว่าผู้คนกล่าวแสดงการเชื่อของพวกเขาในขณะที่ยังคงเก็บงำความสงสัยไว้ในหัวใจของพวกเขาหรอกหรือ?  ไม่มีมนุษย์คนใดที่ยืนหยัดในการทดสอบหรือที่นบนอบอย่างแท้จริงเมื่อกำลังถูกทดสอบ  หากเราไม่ได้ปิดบังใบหน้าของเราเพื่อหลีกเลี่ยงการมองโลกนี้แล้ว เผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งมวลก็จะล้มลงใต้การจ้องมองที่เผาไหม้ของเรา เพราะเราไม่ขออะไรจากมนุษยชาติเลย และดังนั้น พวกเขาจึงสามารถอยู่รอดเบื้องหน้าเรามาจนกระทั่งทุกวันนี้

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, พระวจนะของพระเจ้าถึงทั้งจักรวาล บทที่ 10