Verse 1

เมื่อพระเจ้าสร้างมนุษย์มา

ทรงประทานวิญญาณให้ไป

ตรัสว่าถ้าหากไม่ร้องเรียกพระองค์

คนจะไม่อาจเชื่อมถึงพระวิญญาณ

และการ "ถ่ายทอดจากสวรรค์"

จะส่งมาไม่ถึงโลกเรา

Chorus

เมื่อมนุษย์ภาวนา

พระเจ้าจึงให้ตามต้องการ

แรกเริ่มพระองค์ไม่สถิตในตัวคน

แต่ทรงช่วยเหลือเพราะพวกเขาร้องเรียก

จากความแกร่งภายใน พวกเขาจึงแข็งกล้า

และซาตานไม่กล้าจะมากล้ำกรายได้ตามใจ

Verse 2

เมื่อพระเจ้าไม่อยู่ในวิญญาณคน

ย่อมมีที่ว่างเปิดกว้างรออยู่

ซาตานถือโอกาสก้าวเข้ามา

แต่เมื่อพวกเขาเชื่อมใจกับพระองค์

ซาตานเริ่มที่จะตื่นกลัว และรีบเร่งหลบหนีไป

Chorus

เมื่อมนุษย์ภาวนา

พระเจ้าจึงให้ตามต้องการ

แรกเริ่มพระองค์ไม่สถิตในตัวคน

แต่ทรงช่วยเหลือเพราะพวกเขาร้องเรียก

จากความแกร่งภายใน พวกเขาจึงแข็งกล้า

และซาตานไม่กล้าจะมากล้ำกรายได้ตามใจ

Verse 3

หากคนคอยเชื่อมโยงกับพระวิญญาณ

ซาตานไม่กล้ามาแทรกแซง

เมื่อซาตานไม่มาก่อกวน

คนใช้ชีวิตได้ตามเดิม

พระเจ้าทำงานในตัวคน

ไม่มีสิ่งใดมาขวางกั้น

เป็นเช่นนี้ สิ่งที่ทรงอยากทำ

เป็นไปได้ทุกอย่างผ่านผู้คน

Chorus

เมื่อมนุษย์ภาวนา

พระเจ้าจึงให้ตามต้องการ

แรกเริ่มพระองค์ไม่สถิตในตัวคน

แต่ทรงช่วยเหลือเพราะพวกเขาร้องเรียก

จากความแกร่งภายใน พวกเขาจึงแข็งกล้า

และซาตานไม่กล้าจะมากล้ำกรายได้ตามใจ ได้ตามใจ

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, การตีความความล้ำลึกต่างๆ แห่ง “พระวจนะของพระเจ้าถึงทั้งจักรวาล” บทที่ 17