1

โอ พระเจ้า!  การพิพากษาของพระองค์จริงยิ่งนัก เต็มเปี่ยมไปด้วยความชอบธรรมและความบริสุทธิ์

คำวิวรณ์ของพระองค์เกี่ยวกับความจริงของความเสื่อมทรามของมวลมนุษย์ได้ทิ้งข้าพระองค์ให้ถูกเปิดโปงอย่างถ้วนทั่ว

ข้าพระองค์คิดถึงว่า ข้าพระองค์ได้สละตัวข้าพระองค์เองและทำให้ตัวข้าพระองค์เองมีธุระยุ่งเป็นเวลาหลายปีอย่างไร เพียงเพื่อจะได้รับพระพรของพระองค์

ข้าพระองค์เลียนแบบเปาโล โดยตรากตรำและทำงาน เพื่อที่ข้าพระองค์จะสามารถโดดเด่นจากฝูงชนได้

พระวจนะของพระองค์ได้ทำให้ข้าพระองค์เห็นว่า ข้าพระองค์นั้นเห็นแก่ตัวและน่าเหยียดหยามเพียงใด

ข้าพระองค์ร่วงสู่พื้นดินโดยรู้สึกละอายใจและกระดากใจ ไม่ควรค่ามากเกินไปที่จะมองพระพักตร์ของพระองค์

หลายครั้งเหลือเกินที่ข้าพระองค์ได้มองกลับไปที่เส้นทางที่ข้าพระองค์ได้เดิน

พระวจนะแห่งการพิพากษาของพระองค์ได้นำข้าพระองค์ขณะที่ข้าพระองค์ได้มาถึงวันนี้

ข้าพระองค์เห็นว่า การช่วยข้าพระองค์ให้รอดนั้นทำให้พระองค์ต้องทรงสูญเสียมากเพียงใด ทั้งหมดนั้นคือความรักของพระองค์

2

โอ พระเจ้า!  ข้าพระองค์ได้ลิ้มรสชาติความรักที่แท้จริงของพระองค์โดยผ่านทางการพิพากษาของพระองค์

การพิพากษาของพระองค์ได้เปิดโอกาสให้ข้าพระองค์รู้จักตัวข้าพระองค์เองและกลับใจอย่างแท้จริง

ข้าพระองค์เสื่อมทรามยิ่งนัก โดยแท้จริงแล้ว ข้าพระองค์จำเป็นต้องให้พระองค์ทรงพิพากษาและทรงชำระข้าพระองค์ให้สะอาด

หากปราศจากการพิพากษาของพระองค์ ข้าพระองค์ก็คงจะตะเกียกตะกายอยู่ในความมืดเท่านั้น

เป็นพระวจนะของพระองค์นั่นเองที่ได้นำทางข้าพระองค์ไปอยู่บนเส้นทางแห่งความสว่างของชีวิต

ข้าพระองค์รู้สึกว่า การรักพระองค์และการดำรงชีวิตเพื่อพระองค์ คือการไล่ตามเสาะหาที่มีความหมายที่สุด

หลายครั้งเหลือเกินที่ข้าพระองค์ได้มองกลับไปที่เส้นทางที่ข้าพระองค์ได้เดิน

การพิพากษาและการตีสอนคือพระพรของพระองค์และความรักที่แท้จริงของพระองค์

เพื่อที่จะเข้าใจความจริงและสัมฤทธิ์ความรักที่ปราศจากราคีมากกว่าสำหรับพระองค์ ข้าพระองค์เต็มใจที่จะก้าวผ่านความทุกข์ ไม่ว่าจะใหญ่หลวงอย่างไร