ดวงจิตโดดเดี่ยวดวงหนึ่งได้เดินทางจากมาที่นี่ที่ไกลโพ้น

ในการแสวงหาอดีต สำรวจค้นอนาคตนั้น

มันตะเกียกตะกายอยู่ในความทุกข์ทรมาน

ในการไล่ตามไขว่คว้าความฝัน

มันตะเกียกตะกายอยู่ในความทุกข์ทรมาน

ในการไล่ตามไขว่คว้าความฝัน

มันไม่รู้ว่าตัวมันมาจากไหนหรือกำลังจะไปที่ใด

กำเนิดในน้ำตา มลายสูญในความสิ้นหวัง

กำเนิดในน้ำตา มลายสูญในความสิ้นหวัง

มันยังมั่นคงแม้จะถูกย่ำอยู่ใต้บาทา

การเสด็จมาของพระองค์ยุติชีวิตที่น่าสังเวชและล่องลอย

ข้าฯ มองเห็นความหวังและอ้าแขนรับความสว่างแห่งรุ่งอรุณ

ยามจ้องมองไปในม่านหมอกไกล

ข้าฯ มองเห็นรูปกายของพระองค์อยู่ลางๆ

นั่นคือแสงรัศมีแห่งพระพักตร์ของพระองค์

วันวานข้าฯ ลอยคว้างในต่างแดน

วันนี้ข้าฯ พบทางกลับบ้านของข้าฯ แล้ว

เมื่อเต็มไปด้วยบาดแผล ไม่มีสภาพเสมือนมนุษย์

ข้าฯ สลดใจที่ชีวิตมนุษย์หาใช่อื่นใดนอกจากความฝัน

การเสด็จมาของพระองค์ยุติชีวิตที่น่าสังเวชและล่องลอย

ข้าฯ ได้มาถึงบ้านแล้ว ไม่ร่อนเร่ ไม่หลงทางอีกต่อไป

ข้าฯ เห็นเสื้อคลุมสีขาวของพระองค์

ข้าฯ เห็นรัศมีแห่งพระพักตร์ของพระองค์

การเสด็จมาของพระองค์ยุติชีวิตที่น่าสังเวชและล่องลอย

ข้าฯ ได้มาถึงบ้านแล้ว ไม่ร่อนเร่ ไม่หลงทางอีกต่อไป

ข้าฯ เห็นเสื้อคลุมสีขาวของพระองค์

ข้าฯ เห็นรัศมีแห่งพระพักตร์ของพระองค์

การเกิดใหม่หลายรอบยิ่งนัก การรอคอยหลายปียิ่งนัก

และบัดนี้องค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ได้เสด็จมาแล้ว

ดวงจิตโดดเดี่ยวไม่เศร้าอีกต่อไป มันได้พบทางของมันแล้ว

หนึ่งความฝันแห่งหลายพันปี

จาก ติดตามพระเมษโปดกและขับร้องบทเพลงใหม่ๆ