เธอเป็นคริสเตียนชาวฟิลิปปินส์ที่กังวลสนใจกับการแบ่งปันการสามัคคีธรรมให้ดีและลื่นไหลในการชุมนุมและการได้รับความชื่นชมจากพี่น้องชายหญิงมากจนเธอเขียนการสามัคคีธรรมของเธอไว้ล่วงหน้า แต่เธอรู้สึกแย่กับการทำเช่นนั้นอยู่เสมอ และรู้สึกว่าการแสดงละครตบตาแบบนั้นคือการหลอกลวงผู้อื่น เธอเป็นอิสระจากพันธนาการแห่งความถือดีและการรักษาหน้าได้อย่างไร? โปรดรับชมวิดีโอตอน การต่อสู้เพื่อพูดอย่างซื่อสัตย์