ไม่มีใครตระหนักรู้ถึงการมาถึงของพระเจ้า

ไม่มีใครต้อนรับการมาถึงของพระองค์

และยิ่งไปกว่านั้น ไม่มีใครรู้ถึงทุกสิ่งทุกอย่าง

ที่พระองค์กำลังจะทรงทำ

ชีวิตของมนุษย์ดำเนินต่อไปเหมือนเมื่อก่อน

หัวใจของเขาไม่แตกต่าง และวันเวลาก็ผันผ่านไปตามปกติ

พระเจ้าทรงดำเนินพระชนม์ชีพท่ามกลางพวกเรา

มนุษย์คนหนึ่งซึ่งเหมือนกับมนุษย์คนอื่นๆ

ในฐานะของหนึ่งในผู้ติดตามที่ไม่มีความสำคัญที่สุด

และผู้เชื่อธรรมดาคนหนึ่ง

พระองค์ทรงมีการไล่ตามเสาะหาของพระองค์เอง

เป้าหมายของพระองค์เอง

และยิ่งไปกว่านั้น พระองค์ทรงมีเทวสภาพที่ไม่มีมนุษย์ธรรมดาผู้ใดมี

ไม่มีใครสังเกตเห็นการดำรงอยู่ของเทวสภาพของพระองค์

และไม่มีใครล่วงรู้ถึงความแตกต่าง

ระหว่างแก่นแท้ของพระองค์กับแก่นแท้ของมนุษย์

พวกเราใช้ชีวิตร่วมกับพระองค์ อย่างไม่ถูกจำกัดบังคับและไม่กลัว

เพราะในสายตาของพวกเรา

พระองค์เป็นเพียงผู้เชื่อที่ไม่มีความสำคัญอะไรเลย

พระองค์ทรงเฝ้าดูทุกการเคลื่อนไหวของพวกเรา

และความคิดกับแนวคิดของพวกเราล้วนถูกตีแผ่

เฉพาะพระพักตร์พระองค์

ไม่มีใครสนใจการทรงดำรงอยู่ของพระองค์

ไม่มีใครจินตนาการอันใดเกี่ยวกับพระภาระหน้าที่ของพระองค์

และยิ่งไปกว่านั้น ไม่มีใครมีความสงสัยแม้แต่น้อย

เกี่ยวกับพระอัตลักษณ์ของพระองค์

ทั้งหมดที่พวกเราทำคือดำเนินการไล่ตามเสาะหาของพวกเราต่อไป

ราวกับว่าพระองค์ไม่ทรงมีอะไรที่เกี่ยวข้องกับพวกเรา…

และกระนั้น ก็บุคคลธรรมดาสามัญ

ผู้ซึ่งซ่อนตัวท่ามกลางผู้คนผู้นี้นี่เอง

ที่กำลังทำงานใหม่เพื่อช่วยพวกเราให้รอด

ที่กำลังทำงานใหม่เพื่อช่วยพวกเราให้รอด

พระวจนะและถ้อยดำรัสของพระองค์กลายเป็นเพิ่มความถี่ขึ้นเรื่อยๆ

จากการปลอบประโลม การเตือนสติ

การเตือนความจำ และการตักเตือน

จนถึงการตำหนิและการบ่มวินัย

จากน้ำเสียงที่สุภาพและอ่อนโยน

จนถึงถ้อยคำที่รุนแรงและเปี่ยมบารมี—

ทั้งหมดนี้คือการมอบความกรุณาให้แก่มนุษย์

และปลูกฝังความกลัวในตัวเขา

ทุกสิ่งทุกอย่างที่พระองค์ตรัสจี้ไป

โดนความลับทั้งหลายซึ่งซ่อนลึกภายในพวกเรา

พระวจนะของพระองค์ทิ่มแทงหัวใจของพวกเรา

ทิ่มแทงจิตวิญญาณของพวกเรา

และทิ้งให้พวกเราเต็มไปด้วยความละอายอันสุดจะทน

จนแทบจะไม่รู้ว่าจะซ่อนตัวพวกเราเองที่ใด

มนุษย์ซึ่งไร้ความสำคัญผู้นี้

ได้นำพวกเราเข้าสู่ขั้นตอนแล้วขั้นตอนเล่า

ในพระราชกิจของพระเจ้าโดยที่พวกเราไม่รู้แม้แต่น้อย

พวกเราก้าวผ่านบททดสอบมากมายนับไม่ถ้วน

แบกรับการสั่งสอนเหลือคณานับ

และถูกทดสอบโดยความตาย

พวกเราเรียนรู้ถึงพระอุปนิสัยอันชอบธรรมและเปี่ยมบารมีของพระเจ้า

ชื่นชมไปกับความรักและความกรุณาของพระองค์อีกด้วย

ได้มาซาบซึ้งในมหิทธานุภาพและพระปัญญาของพระเจ้า่

มองเห็นความน่ารักของพระเจ้า

และมองดูความพึงปรารถนาอันแรงกล้าของพระเจ้าที่จะช่วยมนุษย์ให้รอด

ในคำพูดของบุคคลธรรมดาสามัญผู้นี้

พวกเราได้รู้ถึงพระอุปนิสัยและแก่นแท้ของพระเจ้า

ได้เข้าใจน้ำพระทัยของพระเจ้า

ได้รู้จักแก่นแท้ธรรมชาติของมนุษย์

และได้เห็นหนทางสู่ความรอดและความเพียบพร้อม

นับแต่ชั่วขณะนั้นเป็นต้นมา

จิตใจของพวกเราก็กลายเป็นรู้สึกตัวขึ้นมา

และจิตวิญญาณของพวกเราก็ดูเหมือนจะฟื้นคืนมา

บุคคลธรรมดาผู้นี้ที่มีชีวิตอยู่ท่ามกลางพวกเรา

และถูกพวกเราปฏิเสธมาเนิ่นนาน—

นี่ไม่ใช่องค์พระเยซูเจ้า

ผู้ซึ่งอยู่ในความคิดของพวกเราตลอดเวลาทั้งในยามตื่นหรือยามฝัน

และคือผู้ที่พวกเราถวิลหาทั้งกลางคืนและกลางวันหรอกหรือ?

เป็นพระองค์นั่นเอง! เป็นพระองค์นั่นเองจริงๆ!

พระองค์คือพระเจ้าของพวกเรา!

พระองค์คือความจริง ทางและชีวิต!

พระองค์คือความจริง ทางและชีวิต!

พระองค์ได้ทรงทำให้พวกเราสามารถมีชีวิตอีกครั้ง

และเห็นความสว่าง

และหยุดหัวใจพวกเราไม่ให้ร่อนเร่เฉไฉ

พวกเราได้กลับสู่เบื้องหน้าพระบัลลังก์ของพระองค์

พวกเราได้เผชิญหน้ากันกับพระองค์

พวกเราได้เป็นพยานโฉมพระพักตร์ของพระองค์

และพวกเราได้เห็นถนนที่ทอดตัวอยู่เบื้องหน้า

จาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, ภาคผนวก 4: มองดูการทรงปรากฏของพระเจ้าในการพิพากษาและการตีสอนของพระองค์