ทุกสรรพสิ่งล้วนเพียบพร้อมภายใต้สิทธิอำนาจของพระผู้สร้าง

ทุกสรรพสิ่งที่พระเจ้าได้ทรงสร้างขึ้น รวมถึงพวกที่สามารถเคลื่อนที่ได้และพวกที่ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ เช่นนกและปลา เช่นต้นไม้และดอกไม้ และรวมถึงปศุสัตว์ แมลง และสัตว์ป่าที่ถูกสร้างขึ้นในวันที่หก—พวกมันล้วนดีงามในสายพระเนตรของพระเจ้า และยิ่งไปกว่านั้น ในสายพระเนตรของพระเจ้าแล้ว สิ่งเหล่านี้ล้วนได้บรรลุจุดสูงสุดของความเพียบพร้อมและไปถึงมาตรฐานที่พระเจ้าได้ทรงปรารถนาที่จะสัมฤทธิ์ผลแล้วโดยสอดคล้องกับแผนการของพระองค์ พระผู้สร้างได้ทรงพระราชกิจที่พระองค์ได้ตั้งพระทัยที่จะทำตามแผนการของพระองค์ทีละขั้นตอน สิ่งทั้งหลายที่พระองค์ได้ตั้งพระทัยที่จะสร้างได้ปรากฏขึ้นตามลำดับ และการปรากฏของแต่ละชนิดเป็นภาพสะท้อนแห่งสิทธิอำนาจของพระผู้สร้าง เป็นการตกผลึกแห่งสิทธิอำนาจของพระองค์ เนื่องจากการตกผลึกเหล่านี้ จึงช่วยไม่ได้ที่สรรพสิ่งที่ทรงสร้างทั้งปวงจะมีแต่รู้สึกขอบคุณสำหรับพระคุณและการทรงจัดเตรียมของพระผู้สร้าง ขณะที่กิจการอันเปี่ยมปาฏิหาริย์ทั้งหลายของพระเจ้าได้สำแดงตัวเองออกมา โลกใบนี้ก็ได้เพิ่มพูนไปด้วยสิ่งทั้งหลายทั้งหมดที่พระเจ้าได้ทรงสร้างขึ้นทีละชิ้นๆ และมันได้เปลี่ยนแปลงจากความสับสนวุ่นวายและความมืดมนไปเป็นความชัดเจนและความสว่างไสว จากความแน่นิ่งราวกับความตายไปเป็นความมีชีวิตชีวาและความทรงพลังอันไร้ขีดจำกัด ท่ามกลางทุกสรรพสิ่งแห่งการทรงสร้าง จากขนาดใหญ่ถึงขนาดเล็ก จากขนาดเล็กถึงขนาดจุลทรรศน์ ไม่มีสิ่งใดเลยที่ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นโดยสิทธิอำนาจและฤทธานุภาพของพระผู้สร้าง และได้มีความจำเป็นและคุณค่าภายในตัวที่เป็นเอกลักษณ์ต่อการดำรงอยู่ของสิ่งทรงสร้างแต่ละสิ่ง ไม่ว่าจะมีความแตกต่างอย่างไรในรูปทรงและโครงสร้างของพวกมัน พวกมันก็มีแต่จะต้องได้ถูกสร้างขึ้นโดยพระผู้สร้างเพื่อให้ดำรงอยู่ภายใต้สิทธิอำนาจของพระผู้สร้าง บางครั้งผู้คนจะมองเห็นแมลง ตัวที่อัปลักษณ์อย่างมาก และพวกเขาจะพูดว่า "พวกมันช่างน่าสยดสยองเหลือเกิน ไม่มีทางที่สิ่งอัปลักษณ์เช่นนั้นจะถูกสร้างขึ้นโดยพระเจ้า—ไม่มีทางที่พระองค์จะทรงสร้างบางอย่างที่อัปลักษณ์ได้ถึงเพียงนั้น" เป็นทรรศนะที่โง่เขลาอะไรเช่นนี้! พวกเขาควรจะกล่าวว่า "ถึงแม้แมลงตัวนี้ช่างอัปลักษณ์ยิ่งนัก แต่พระเจ้าก็ได้ทรงสร้างมันขึ้นมา และดังนั้น มันต้องมีจุดประสงค์ที่เป็นเอกลักษณ์ของมันเอง" ในพระดำริของพระเจ้านั้น พระองค์ได้ตั้งพระทัยที่จะมอบรูปลักษณ์ทุกอย่าง และการทำหน้าที่และการใช้ประโยชน์ทุกจำพวก ให้แก่สิ่งมีชีวิตนานาที่พระองค์ได้ทรงสร้างขึ้น และดังนั้นจึงไม่มีสิ่งใดเลยที่พระเจ้าได้ทรงสร้างขึ้นที่เหมือนกันอย่างกับแกะ จากส่วนประกอบภายในถึงภายนอกของพวกมัน จากนิสัยในการดำรงชีวิตของพวกมันจนถึงตำแหน่งที่ตั้งที่พวกมันยึดครอง—แต่ละอย่างแตกต่างกัน วัวมีรูปลักษณ์ของวัว ลามีรูปลักษณ์ของลา กวางมีรูปลักษณ์ของกวาง และช้างก็มีรูปลักษณ์ของช้าง เจ้าสามารถพูดได้หรือไม่ว่าสิ่งใดดูดีที่สุด และสิ่งใดอัปลักษณ์ที่สุด? เจ้าสามารถพูดได้หรือไม่ว่า สิ่งใดมีประโยชน์มากที่สุด และการดำรงอยู่ของสิ่งใดมีความจำเป็นน้อยที่สุด? ผู้คนบางคนชอบรูปร่างหน้าตาของช้าง แต่ไม่มีผู้ใดใช้ช้างเพื่อเพาะปลูกในทุ่งนา ผู้คนบางคนชอบรูปร่างหน้าตาของสิงโตและเสือ เพราะรูปลักษณ์ของพวกมันน่าประทับใจมากที่สุดท่ามกลางทุกสรรพสิ่ง แต่เจ้าสามารถเก็บพวกมันไว้เป็นสัตว์เลี้ยงได้หรือไม่? กล่าวสั้นๆ คือ เมื่อพูดถึงสิ่งต่างๆ มากมายเหลือคณานับแห่งการทรงสร้าง มนุษย์ควรน้อมรับสิทธิอำนาจของพระผู้สร้าง ซึ่งกล่าวอีกนัยหนึ่งคือ น้อมรับระเบียบที่พระผู้สร้างได้ทรงกำหนดตั้งให้แก่ทุกสรรพสิ่ง นี่คือท่าทีที่มีปัญญามากที่สุด มีเพียงท่าทีแห่งการแสวงหา และการเชื่อฟังเจตนารมณ์ดั้งเดิมของพระผู้สร้างเท่านั้นที่เป็นการยอมรับที่แท้จริงและเป็นความแน่นอนของสิทธิอำนาจแห่งพระผู้สร้าง มันดีงามในสายพระเนตรของพระเจ้า ดังนั้น มีเหตุผลอันใดเล่าที่มนุษย์ต้องค้นหาข้อผิดพลาด?

ด้วยเหตุนี้ ทุกสรรพสิ่งภายใต้สิทธิอำนาจของพระผู้สร้างจะต้องแสดงการบรรเลงประสานเสียงชุดใหม่เพื่ออธิปไตยของพระผู้สร้าง จะต้องเริ่มต้นการโหมโรงที่เจิดจรัสเพื่อพระราชกิจแห่งวันใหม่ของพระองค์ และ ณ ชั่วขณะนี้ พระผู้สร้างจะทรงเปิดหน้าใหม่ในพระราชกิจแห่งการบริหารจัดการของพระองค์ด้วยเช่นกัน! ตามธรรมบัญญัติที่พระผู้สร้างได้ทรงกำหนดตั้งไว้ให้กับหน่อพันธุ์ที่สดใหม่ในฤดูใบไม้ผลิ ซึ่งสุกงอมในฤดูร้อน เก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วง และเก็บรักษาในฤดูหนาวนั้น ทุกสรรพสิ่งจะก้องสะท้อนไปกับแผนการบริหารจัดการของพระผู้สร้าง และพวกมันจะต้อนรับวันใหม่ การเริ่มต้นใหม่ และครรลองชีวิตใหม่ของพวกมันเอง พวกมันจะดำรงชีวิตต่อไปและสืบพันธุ์อย่างต่อเนื่องไม่มีที่สิ้นสุดเพื่อต้อนรับแต่ละวันภายใต้อธิปไตยแห่งสิทธิอำนาจของพระผู้สร้าง…

—พระวจนะฯ เล่ม 2 ว่าด้วยการรู้จักพระเจ้า, พระเจ้าพระองค์เอง พระผู้ทรงเอกลักษณ์ 1