เฉิน กว่างเป็นผู้นำคริสตจักรคนหนึ่ง เพื่อที่จะได้มาซึ่งความเห็นชอบและความนับถือของบรรดาผู้นำ เหล่าผู้ร่วมงาน และผองพี่น้องชายหญิงของเขา เขาอุทิศตนโดยไม่รู้เหน็ดเหนื่อยให้แก่การทำงานของคริสตจักร และให้กับการสนับสนุน และการให้ความช่วยเหลือพี่น้องชายหญิงทั้งหลายของเขา ความพยายามของเขาให้ผลลัพธ์บางอย่างออกมา และโดยไม่รู้สึกตัว เขาเริ่มโอ้อวดและพยายามที่จะโดดเด่นในยามที่กำลังให้การเทศนาในที่ประชุม การนี้นำทางให้พี่น้องชายหญิงผู้มาใหม่คำนึงถึงเขาอย่างสูงส่งและนิยมบูชาเขา กระนั้น เขาก็ได้ย่างก้าวลงบนเส้นทางที่ผิดไปแล้วโดยไม่รู้ตัว การนี้ดำเนินต่อไปจนกระทั่งวันหนึ่ง ผู้ร่วมงานของเฉิน กว่างจัดการกับเขาโดยเข้มงวดอย่างหนัก และตอนนั้นเท่านั้นเองที่เขาเริ่มทบทวนตัวเอง […] เขามาตระหนักว่า เขาได้เดินตามเส้นทางที่ผิดและในที่สุดก็หวนกลับไปสู่ล่องครรลองที่ถูกได้อย่างไร? อะไรคือเส้นทางอันถูกต้องเหมาะสมของการปฏิบัติที่เขาพบเจอ?