การจุติเป็นมนุษย์ของพระเจ้าทั้งสองครั้งเป็นพยานว่า "พระคริสต์ทรงเป็นความจริง เป็นหนทางและเป็นชีวิต" เหตุใดจึงได้กล่าวว่าพระคริสต์ทรงเป็นความจริง เป็นหนทางและเป็นชีวิตเล่า? และบรรดาอัครทูตและผู้คนฝ่ายจิตวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ผู้ซึ่งได้ติดตามองค์พระเยซูเจ้ายังได้กล่าวไว้มากมายหลายสิ่งด้วย สิ่งทั้งหลายซึ่งเป็นประโยชน์อย่างมากต่อมนุษย์ ดังนั้นแล้วเหตุใดพวกเขาจึงไม่ได้เป็นความจริง เป็นหนทางและเป็นชีวิตเล่า? เหตุใดพวกเราจึงควรที่จะเข้าใจถึงความแตกต่างระหว่างแง่มุมทั้งสองเหล่านี้เล่า?