กู โซวเฉิงเป็นศิษยาภิบาลในคริสตจักรบ้านแห่งหนึ่งในประเทศจีน เขาได้เชื่อในองค์พระผู้เป็นเจ้ามาเป็นเวลาหลายปี และได้ทำงานกับคำเทศนาของเขามาอย่างสม่ำเสมอ และเขาก็ได้ไปทุกหนแห่งเพื่อประกาศพระกิตติคุณ เขาได้ถูกจับและถูกจำคุกเพราะการประกาศพระกิตติคุณ และถูกจำคุกเป็นเวลา 12 ปี หลังจากที่ออกจากเรือนจำ กู โซวเฉิงก็ทำงานในคริสตจักรต่อไป อย่างไรก็ดี เมื่อพระกิตติคุณแห่งราชอาณาจักรของพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์มายังคริสตจักรที่กู โซวเฉินเป็นสมาชิก เขาไม่ได้แสวงหาหรือตรวจสอบหาความจริงเลย แต่พึ่งพามโนคติอันหลงผิดและการคิดของเขาเองอย่างดื้อรั้นเพื่อประณามพระราชกิจของพระเจ้าในยุคสุดท้าย และเขาทำทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำได้ในการเผยแพร่มโนคติที่หลงผิดและวิธีคิดที่ผิดเพื่อทำให้เหล่าผู้เชื่อหยุดชะงักและกีดขวางเหล่าผู้เชื่อจากการยอมรับหนทางที่แท้จริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ได้อ่านพระวจนะของพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์แล้ว ที่กู โซวเฉิงได้ค้นพบว่าพระวจนะเหล่านั้นครอบครองสิทธิอำนาจและฤทธานุภาพที่แท้จริง และใครก็ตามที่ได้ยินพระวจนะก็คงจะเชื่อมั่น และเขาจึงได้กลายเป็นกลัวอยู่ลึกๆ ว่าใครก็ตามในคริสตจักรที่ได้อ่านพระวจนะของพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์คงจะกลายเป็นผู้เชื่อในพระองค์ เขากลัวว่าเช่นนั้นแล้วสถานภาพของเขาและการดำรงชีวิตของเขาก็คงจะกลายเป็นไม่ยั่งยืน ดังนั้น เขาจึงได้ปรึกษาเรื่องนี้กับผู้อาวุโสหวาง เซินและคนอื่นๆ ในคริสตจักร และตัดสินว่าจะหลอกลวงผู้คนด้วยข่าวลือที่รัฐบาลคอมมิวนิสต์จีนใช้ในการโจมตีและประณามพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ กู โซวเฉิง และหวาง เซินทำจนถึงที่สุดของพวกเขาเพื่อปิดผนึกและกีดขวางผู้คนจากการยอมรับหนทางที่แท้จริง และพวกเขาถึงกับร่วมมือกับระบอบการปกครองเยี่ยงซาตานของพรรคคอมมิวนิสต์จีนจับกุมและข่มเหงบรรดาผู้ที่เป็นพยานให้กับพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ การกระทำของพวกเขาทำให้เป็นการขุ่นเคืองต่อพระอุปนิสัยของพระเจ้าอย่างรุนแรงและทำให้ได้รับการสาปแช่งของพระองค์ ขณะที่หวาง เซินกำลังเดินทางไปจับกุมผู้คนบางคนที่กำลังเผยแพร่พระกิตติคุณแห่งราชอาณาจักรนั่นเอง เขาก็ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์และเสียชีวิตคาที่ กู โซวเฉิงใช้ชีวิตอยู่ด้วยความกลัวและความท้อแท้สิ้นหวัง และถูกครอบงำจิตใจด้วยความตื่นตระหนก เขาพูดกับตัวเองอยู่บ่อยๆ ว่า "การประณามพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ของผมทำให้พระเจ้าถูกตรึงกางเขนอีกครั้งหนึ่งใช่หรือไม่?"