วันนี้ พระเจ้าทรงพิพากษาพวกเจ้า ตีสอนพวกเจ้าและกล่าวโทษพวกเจ้า

แต่เจ้าต้องรู้ว่าประเด็นของการกล่าวโทษพวกเจ้าคือเพื่อให้เจ้ารู้จักตัวเอง

เพื่อที่อุปนิสัยของเจ้าอาจจะเปลี่ยนแปลงและที่ยิ่งไปมากกว่านั้นก็คือ เพื่อที่เจ้าอาจจะรู้คุณค่าของเจ้าเอง

และมองเห็นว่าการกระทำทั้งหมดของพระเจ้านั้นชอบธรรม

และเป็นไปโดยสอดคล้องกับพระอุปนิสัยของพระองค์และข้อพึงประสงค์ทั้งหลายแห่งพระราชกิจของพระองค์

มองเห็นว่าพระองค์ทรงปฏิบัติพระราชกิจ

โดยสอดคล้องกับแผนการของพระองค์เพื่อความรอดของมนุษย์

และมองเห็นว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ชอบธรรม

ผู้ซึ่งทรงรัก ทรงช่วยให้รอด ทรงพิพากษาและทรงตีสอนมนุษย์

พระเจ้าไม่ได้เสด็จมาเพื่อประหัตประหารหรือทำลายล้าง

แต่เพื่อพิพากษา สาปแช่ง ตีสอน และช่วยให้รอด

หากเจ้ารู้เพียงว่าเจ้ามีสถานะอันต่ำต้อยรู้เพียงว่าเจ้าเสื่อมทรามและไม่เชื่อฟัง

แต่ไม่รู้ว่าพระเจ้าทรงปรารถนาในวันนี้

โดยผ่านทางการพิพากษาและการตีสอนที่พระองค์ทรงกระทำในตัวเจ้า

ที่จะเผยชัดถึงความรอดของพระองค์

เช่นนั้นแล้ว เจ้าก็จะไม่มีหนทางใดเลยที่จะได้รับประสบการณ์ นับประสาอะไรที่เจ้าจะมี

ความสามารถที่จะเดินหน้าต่อไปได้

พระเจ้าไม่ได้เสด็จมาเพื่อประหัตประหารหรือทำลายล้าง

แต่เพื่อพิพากษา สาปแช่ง ตีสอน และช่วยให้รอด

จนกว่าแผนการบริหารจัดการ 6,000 ปีของพระองค์จะมาถึงจุดปิดตัว—

ก่อนที่พระองค์จะทรงเปิดเผยบทอวสานของมนุษย์แต่ละหมวดหมู่—

พระราชกิจของพระเจ้าบนแผ่นดินโลกจะเป็นไปเพื่อประโยชน์ของความรอด

จุดประสงค์โดยล้วนของพระราชกิจก็คือการทำให้ผู้ที่รักพระองค์

มีความครบบริบูรณ์—อย่างถ้วนทั่วเช่นนั้น—

และเพื่อนำพาพวกเขาเข้ามาอยู่ในความนบนอบภายใต้อำนาจครอบครองของพระองค์

พระเจ้าไม่ได้เสด็จมาเพื่อประหัตประหารหรือทำลายล้าง

แต่เพื่อพิพากษา สาปแช่ง ตีสอน และช่วยให้รอด

พระเจ้าไม่ได้เสด็จมาเพื่อประหัตประหารหรือทำลายล้าง

แต่เพื่อพิพากษา สาปแช่ง ตีสอน และช่วยให้รอด

จาก ติดตามพระเมษโปดกและขับร้องบทเพลงใหม่ๆ